ماریا مونتسوری در ۳۱ آگوست ۱۸۷۰ متولد شد. در سال ۱۸۹۶، دکترای خود را از دانشگاه رم دریافت کرد و به اولین پزشک زن ایتالیا تبدیل شد. تحقیقات او بر رشد کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری و چگونگی حمایت از رشد آنها از طریق مواد آموزشی ویژه طراحی شده متمرکز بود. در سال ۱۹۰۷، او مدیریت اولین خانه کودک (Casa dei Bambini) را برای کودکان سه تا شش ساله کارگران زن کارخانه به عهده گرفت. در آنجا، او ایده‌های خود را در مورد ارتقای رشد کودکان به شیوه‌های آموزشی روزانه تبدیل کرد و با جذابیت روزافزون مشاهده کرد که چگونه یک محیط محرک، تأثیر مثبتی بر یادگیری دارد. از آن به بعد، هدف او یافتن مواد آموزشی بود که رشد همه جانبه کودکان را تحریک کند و نقش بزرگسال را در ارائه مواد و تقویت رشد کودک توصیف کند. او کتاب‌هایی نوشت که به زبان‌های زیادی ترجمه شدند و روانشناسی و آموزش رشد او، و همچنین مواد و روش‌های مبتنی بر آنها را در سراسر جهان شناخته شده کرد. او دوره‌های مقدماتی را در سراسر اروپا و ایالات متحده آمریکا برگزار کرد که منجر به تأسیس خانه‌های کودک مونتسوری و مدارس مونتسوری شد. در سال ۱۹۳۹، او برای فرار از فاشیسم از ایتالیا گریخت و در هند زندگی و تدریس کرد. پس از جنگ جهانی دوم، او به اروپا بازگشت و تا زمان مرگش، تورهای سخنرانی متعددی را برگزار کرد. ماریا مونتسوری در ۶ مه ۱۹۵۲ در نوردویک آن زی، هلند درگذشت.
مربی مونتسوری
مونتسوری وقتی بچه‌ها بازی می‌کنند، آنها را در حال کار می‌بیند: غرق در کاری که انجام می‌دهند، کاملاً مجذوب وظیفه و کاملاً در حال حضور آن در درون خود. او تمرکز عمیق (که آن را «قطبی شدن توجه» می‌نامد) در فعالیت، تلاش خودخواسته، تکرار تا اتمام، شادی با هم بودن و موفقیت، و خستگی را به عنوان نیرویی برای فعالیت جدید می‌بیند.
این کاری که کودک روی خودش انجام می‌دهد را باید به اندازه کار یک بزرگسال جدی گرفت. این کار عملی و فکری، فردی و جمعی، ضرورت و نیاز، مقابله و آفرینش است؛ این کار تلاش، شادی و عزت نفس است.
در سفر کودک به سوی خودشناسی، شخصیت‌یابی و استقلال، بزرگسال می‌تواند با همدلی و قابل اعتماد بودن، همیشه در کنار او باشد و هرگز مانع راهش نشود. "کمکم کن تا خودم انجامش دهم!" نه بیشتر و نه کمتر. اساس آموزش مونتسوری این است که کودک معمار خودش باشد و از طرح درونی خود پیروی کند، طرحی که برای بزرگسال یک راز باقی می‌ماند. مربی کودک را مطابق تصویر خود شکل نمی‌دهد؛ او به رشد کودک خدمت می‌کند.
فیلم مستند «اصل مونتسوری» درباره آموزش مونتسوری در سال ۲۰۱۸ ساخته شد:
ماریا مونتسوری
مواد آموزشی مونتسوری
وسایل مونته‌سوری اسباب‌بازی نیستند؛ بلکه وسایل آموزشی هستند که به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های فکری، روانی و حرکتی خود را توسعه دهند. برای دوره خانه کودک، وسایل مربوط به تمرین‌های عملی زندگی و یادگیری حسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند، در حالی که برای دبستان، وسایل مربوط به ریاضیات و سوادآموزی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
مواد آموزشی مونته‌سوری از نظر محتوا و سطح دشواری بر یکدیگر بنا شده‌اند. همه آنها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کودک را به کار تشویق کنند و امکان کاوش تا حد زیادی مستقل را فراهم کنند. این امر از طریق جداسازی چالش‌ها، زیبایی‌شناسی واضح و تأکید بر خودکنترلی حاصل می‌شود. نظم ذاتی مواد، در نظم بیرونی محیط طراحی شده منعکس و ادامه می‌یابد. محیط به وضوح ساختار یافته و برای کودک قابل درک است. این امر برای کودک ضروری است تا با درجه بالایی از آزادی، مطابق با نیازهای رشدی خود، انتخاب کند.
محیط طراحی‌شده همچنین شامل تضمین این است که یادگیری و تعامل کودکان در فضایی از آرامش و قدردانی انجام شود. تمرین در سکوت به این امر کمک می‌کند. با این حال، مهم‌تر از همه، نگرش و شایستگی مربی یا معلم از اهمیت بالایی برخوردار است. به گفته ماریا مونتسوری، او باید مانند شعله‌ای باشد که گرمای آن فعال، زنده و دعوت‌کننده باشد؛ او باید در مشاهدات خود، در نزدیک شدن و کناره‌گیری خود، در صحبت کردن و سکوت خود - با آرامش، صبر و فروتنی - هوشیار باشد.